Janòta, vòls venir veire la Renaissance,
Ont tant de mascarets diven se méter en dança:
Los chicards, los titis, los bofons, los pierròts
Abèque los bebés cròsen los dominòs.
Te n'an parlat, pas vrai?... Féden pamar de rider...
Anèm, vòles venir?... Ne sigas pas rigida;
Que diable! passeràs una nueit d'agrement.
Jo, me'n vaut preparar mon bèth abilhament.
Divèvi tot aquò d'un èr ben decidada;
Janòta, en m'entendent, semblava embarrassada:
- Escota, me dishut, vaut te parlar, Maion:
Tot çò que m'as contat es fòrt bèth e fòrt bon;
Més, per paréisher au bal n'augent pas una rauba,
Au cosdtat d'aqueth monde auri, ma fe, l'èr prauba.
Aquò's bon per tu qu'i vas per ganhar dals escuts;
Pòdes ben te meilar d'avèque aquiths cossits;
Mes jo, n'èi pas lo sòu, suei minable e peinuda!...
Ne pòdi pas t'i shéguer!... - Anèm, fèdes ta pruda?
Tira't aquò dau cap, e quand seràn alà,
Veiràs que t'as trompat, mamisèla Colà!
Credes que totas an costumes de comtèssas
E que dens aquiths bals tròben de las duchèssas?...
Teodòr Blanc
