Escotatz bien, garçons e filhas
Un bravei còntei, per ma fei
Barratz lo quiol, durbètz leis doas aurelhas
Teinetz vòstra lenga e veiretz.
Un còp un rei qu'apeilavan Cambisa
Faguét espeilar, tot entièr
Un jutge qu'aviá la bestisa
Coma n'a tant, dei mau far son mestièr.
E de sa pèl bien preparada
Cambisa ne faguèt captar
La cadièra deil camarada
Quei lo deiviá remplaçar
Aquò n'i faguèt res ; Cambisa aviá bèl faire
Leis auriá toteis espeilats
Quei se serián pas corrijats.
E pertant aqueil rèi n'èra pas un chardaire
Enfin coma deison leis uns ;
Se leis Cambisa son tròp raleis
Leis maissants jutges son comuns...
Adonc se l'ancien temps n'es pus
N'es pas dei mèima deis abús
Quei per malur deimòran e sei corritjan gaire
E leis jutges d'aneit coma deil temps passat
N'abaston dei Cambisa e dei son escorjaire :
De jutjar dei travèrs aun deispuèi contunhat. (...)
Francés de Murat
