2010-04-21

Lo poton (n°28)

A-m-aquesta ora, pròche o luònh - quau sap ont es ?
plorant sus lo pantais que son còr n'a lo breç
una femna benlèu se languís amudida

Espèra e se languís, espèra un potonet.
Un poton, es la fònt qu'abeura lo qu'a set
es lo baime que sana e lo pan de la vida.

Vèni, labech, e fai a mon comandament
pren e vai te'n portar a-m-aquel còr vivent
lo biais que deu mansir lo dòu que lo borrèla,

sabe pas onte l'aura a la fin l'adurrà
sabe pas mens ont vai e que se pausarà
un jorn, ben luònh, dessús una boca orfanèla.

Joan Carles-Brun