Ilh ven ju per lo viòl
lo matin ben bonora,
en sopeteant, bo siu baston,
per la messa premiera;
lo mochet florejat
se la testa blanca,
lo tricòt ricamat se la còta niera;
mas vos conoisso encà, danda Talina!
Lo temp passa,
mas vos setz pas chambiaa.
Rit.
Danda, Danda Talina,
la joventut avetz encà escricha
se la front.
Vous bevetz l'aiga de la font.
Danda, Danda Talina, vos me fasetz
navisar lo bèl temp,
lo pus bèl temp passat.
Ilh me fai navisar:
la sia bèla casòta,
lo tropèl, vachas e veèls,
lach e bur ente la sia cròta;
lhi sie prats tuchi vèrds,
la sia bealiera, lhi mias braias eschancaas
se la ceresiera.
Ma eira ilh es restaa bo na jalina,
ma ilh es contenta
coma quarant'an fa.
Masino Anghilante
