Siáu pas solet. Ai meravelhas
D’èstre vestit de rebellion
E de portar dins un poëma
Un pes qu’aplanta li relòtges
Siau pas solet. En mon brasàs
Creme la crida dis amaires.
Au mai espès dau cremènt d’èstre
Lo tèmps s’eidraca de la flamba
L’avenidor es sota man
Qu’a pas leser de tombar cèndres.
Dise pèr emprenhar la mórt
Dise pèr dire e pèr i creire
Pèr espessir en tota carn
Lo cancre sanitós de jòia.
Dise de viure a ne morir.
Trasent mi mans en d’autri mans
Toti fraires d’un parièr fuóc
Que nos enauça sus lo vuege.
Robèrt Lafont
