Es coma se tot un pòble
Amb tu s'èra calat
Tornat al silenci de las caladas
A l'anar suau de las formigas
Desvariat cèrca son jogaire d'autbòi
Lo que lo fasiá cantar e l'encantava
Aqueste matin plora lo Causse
Son pastre estelat
E vai, trèva de nuòch
De lumen lum, orfanèu
Dins lo cèu de tos uòlhs
Se pèrd la nuòch e nòstras espèras
Nos demòra ton dire qu'escandilha
Per nos acompanhar sempre per camins bartassièrs
Joan Pau Creissac
