Passar eth temps sense pensar (n°39)

jo voleria èster

coma eth mèn gat

que se sè e demore

deuant dera hièstra

e guarde eth temps

e lo ve a passar

e dilhèu pense çò que harà

mès se’n sap desbrembar

quan torne a veir virar

es huelhes, e eth temps, e eth deman

jo voleria èster

coma eth mèn gat

que cada maitin

quan se lhèue

daurís es uelhs

entà tornar a començar

e non decidís que passèc

ne se agèr l'acertèc

ne se aué saberà endonviar

era hièstra per a on guardar

Montse Cuixart

Davant tu (n°38)

En bòsc de nívol

lo gris del fuòc

l'ai talhat

un det

o la tèrra

barrats

los pòts

sus la sarralha

amb la montanha

dins la gàbia

se pòt pas

dormir

sus la chiminèia

un armonicà

ont pausar lo cèl?

agachi las fendasclas

clavadas

de l'endefòra

coma los borrilhs

a la ribièra

la sola remembrança

de la posca

sul camin

es lo vent

lo negre

li tombava

fins als pès

Olivièr Lamarca

Escartaira la vela (n°37)

Escartaira la vela

e ufla-te d'ersada.

La nau descabestrada

anarà cap abans,

se lo Peugue, aquò's Tu,

e qu'aital la saquejas.

Çò que mena al Deluvi,

a l'aigat, a la nuèit,

al caòs extremièr,

s'aquò's Tu, qué me fa

lo rambalh qu'i descai

aquel mond amudit

e sas vanas semblanças?

Escartaira la vela

e ufla-te d'ersada.

La nau descabestrada

anarà cap a la

que m'a a de còr e d'anma,

se lo Peugue, aquò's Tu,

e qu'aital la saquejas.

Franc Bardòu

Un còr passit (n°36)

Un còr passit passava a d'apasset per òrta

entre les agreniers espinós des campàs

anava plan planet caminent per compàs

un grand para-lagremas au coide de l'aòrta.

L'amor picava dur e la castanha fòrta

de sei rais li tombent dessús coma un clapàs

fasiá susar lo sang que marchava a cha pas

un cardiograma las lòng de la dralha tòrta.

Una mosca en lo viant diguet : "Lo malaürós !"

Anarà pas ben luench d'esto ritme foirós

e vai leu s'acabar sa gòia d'aventura."

Un òme regardava aqueu sarret d'en aut

e pensava, au dessenh dei moviments finaus :

"Fai un polit poèma aquesta d'escritura".

Femna (n°35)

Femna
ta man d'ala e de mial

sina
davala
raja

Femna
ta man de luna e de sal

cèrca
arpenta
palpa

Femna
ta man d'irange e de val

lisa
rebrica
aima
plaser

Ana Isac