En bòsc de nívol
lo gris del fuòc
l'ai talhat
un det
o la tèrra
barrats
los pòts
sus la sarralha
amb la montanha
dins la gàbia
se pòt pas
dormir
sus la chiminèia
un armonicà
ont pausar lo cèl?
agachi las fendasclas
clavadas
de l'endefòra
coma los borrilhs
a la ribièra
la sola remembrança
de la posca
sul camin
es lo vent
lo negre
li tombava
fins als pès
Olivièr Lamarca
