Sur un lausàs tot miralhant
D'Africa Negra,
Aquí segur que jamai degun
S'i banha-nega,
Un pelican vestit de blanc
Grèu e menebre,
Pausava fièr coma Artaban.
Comol de fèbre,
Fasiá de si, fasiá de la,
E ceterà que presicava,
Tant saberut e becarut
Coma un agave.
Passèt de vèspre, dins son espai
Tota faròta,
Una elefanta tot plen galanta
E coquinòta.
Lo pelican en la vesent e l'ausissent
Remiaudarèla,
Venguèt tant blanc qu'un tròç de nap
Sensa cervèla.
Tot tremolant e amorós
De la polida,
Faguèt sa cort, tombèt d'amor
Òi que borrida !…
Puei tant lèu dich e tant lèu fach
Se maridèron.
Çai au cèu-sin dins lo jambin
De sei doas armas,
Aguèron lèu l'enfant pron car
De son entrame.
Un pelifant tot gris e blanc
Nasquèt dau coble.
Pelí-fanton que bèu popon gras e redon
Plen d'agradança,
Retrach dau paire, bèu becarut e ben alut
Quina semblança.
L'elefanta gastèt pas res
Que li darèt a sa coada,
Un frònt dei bèus, de bòns onglons
E d'aurelhassas en balada,
E mai la trompa per trompetar,
Far de musica,
E l'escamandre de la mamà
En pèça unenca.
Enric Damofli
