Hèi! eths Gascons! qu'èm un vielh pòble
D'arraça pura e de sang nòble.
A Ronçavaus coma a Mureth,
Qu'ensenhèm çò qu'entenem èstre.
Arren qu'un Diu, arren qu'un mèstre!
Tau èra eth crith deth noste endret.
En eths gotèrs dera montanha,
Eths estafièrs de Carlesmanhe
Non s'aventurèn pas en vanh...
E, mes tard, a 'ra negra tropa
Deths Francs Crosats, aths peu d'estopa,
Que hasom vomir quauque planh...
Per un no arren, prèst a nse bàter,
Un coma dus, dus coma quate!
D'Armanhac, Lahira, Mont-Luc
E-d Arrì de bèra memòria
Non la panèn pas, a'ra Glòria,
Quand s'en copèn eth loé talhuc!
Francés! Espanhòls! plaça! plaça!
Ai! qu'ei eth Plumash-Blanc qui passa!...
Parìs! saluda eth Plumash-Blanc!
França! eth tué Arrei qu'ei de Gasconha...
Pr'amòr d'aquò, gara a qui'u honha!
Aquò hè qu'ei brabe e galant...
Que Diu sab s'òm a de qui tengue!
Donc, cada arrasa a de mantengue,
Permé que tot, ed crid de qui a.
Qui pèch, que pèch, qui brosta, brosta:
Nos, hom tostem mèstres à nosta
E-nsò deds auts, decòps que i'a!
Mes, berret qui no-s pòrta, s'ària,
E qui no sòrt qu'arà berària
No sap d'ont a bohat eth vent...
Gascons! Bàsco de bona arraça,
Sò qui no a pas, que s'ac atrassa,
Sonque no sié bé de convent!
Donc, qu'ense mancar, entre autas causas,
Eth noste vielh Tòca-i, se gausas!
Qu'éu nos cau préner de l'ont sié.
Tant qu'à morir, morir per viver!
E, Diu-vivant! venga qu'arribe,
Tostemp Gascons! ué coma ger!
Hilhs der'Arròca e deth Pericle,
Jalosament, de sicle en sicle,
Qu'avem sauvat eth noste aver
E mantengut en bona arrenga
Eths us, eth vestit e 'ra lenga...
Tostemp Gascons! ué coma ger!
Filadèlfa de Gèrda
