L'òme vièlh e lo vièlh castanhièr (n°86)

Amondaut sus lo sèrre i a un castanhieràs
Qu'a fòrça brancas secas mai pas gaire en fuèlhas
E son vièlh propriò l'autre jorn l'espinchava,
L'uèlh pentit, l'arma trista, doçament li parlava.
Vejaicí a pus près çò que disiá lo vièlh
Au varlet que levava sos braç crebats au cièl :
« Te siái ben redevable ! Pòde pas t'oblidar,
« Soven-te castanhièr, per ieu tot ce qu'as fach !
« Quand l'èrba èra tròp corta e la seja escaudada
« M'as sovent ajudat a escotir ma nisada.
« Que seguèsson bolhidas, rostidas, en bajanat
« Una bòla de castanhas m'a totjorn regalat !
« A ! Vai ! Avèm agut totes dos nòstras penas
« Fau per viure sus tèrra una ruda codena ;
« Ieu, ai fach las doas guèrras ai mancat i restar
« E tus, un oragan t'a mitat esclapat !
« Tanben siái pas ben fièr de ce que vau te faire !
« As un pauc de bòn bòsc mai t'en rèsta pas gaire ;
« Vene te demandar un ultime servici :
« La branca que te rèsta, fai-m'en lo sacrifici !
« Es la sola que vese que siá encara en saba
« Lo rèsta es bòn per coire una sopa de rabas !
« Manilhe encara un pauc varlòpa e mai cisèl
« E per tirar un trach me rèsta encara un uèlh.
« Balha-me-la ta branca, aquela qu'es valida
« Per juste envelopar çe qu'èra una vida ;
« E puèi, excusa-me, mai fau que t'o diga
« Es pas un lòng discors, crese pas que fatigue ;
« Ta rusca es esglausada mon frònt es ben ridat
« Per tus coma per ieu tròp de temps a passat ;
« Quand siam en plena fòrma, avèm viscut ensembles
« Ara, que sèm fotuts, que la mòrt nos rassemble
« Sabe ben que per ieu as fach tot çò que pòs
« Alòr, vièlh castanhièr.
« Baila-me quatre planchas per recaptar mos òs. »

Jòrgi Fontane

En de qué pensan (n°85)

En de qué pensan lei bèus vendemiaires
qu'acaban de faire
bronzir la còla
l'un pensa d'una, l'autra de degun
e lo calabrun
lei fa tirar a mòla
Òu bolegatz-vos
manca plus que vos
e l'aurem finida aquesta vinhòla.
Tot lo monde a fam e languís de la taula
mai lo patron eu pensa au Crèdit Agricòla !
« Se si chabís l'ectò a trenta euròs
« coma farai tantòs
« per remborsar lo crèdit,
« mi siáu estat dich
« que plus degun rigòla,
« mon agent s'es fach picar dessús
« per un autre au dessús
« qu'es cap de la còla,
« un grand mossur
« dau Crèdit Agricòla ! »

En de qué pensan lei bèus vendemiaires
que van chimar l'aire
sortent de taula ?
Aqueu qu'es bòn paire
pensa a sa pichona
qu'es encar tant pichona
e que rintra a l'escòla.
Aqueu qu'es maugrabin
a son lòng camin
a sei quatre sòus dedins sa caçòla.
Aqueu qu'es espanhòu a son Espanhòla.
Mai lo patron eu pensa au Crèdit Agricòla.
« Se si chabís l'ectò cinquanta euròs
« farai pron magòt
« per crompar la maquina
« n'en fan que van pron ben per nòstrei còlas,
« remborsant un tèrç de mai per an,
« emprunti sus quinze ans,
« farà un taus minima,
« mi prestaràn au Crèdit Agricòla ! »

De qué pantaian lei bèus vendemiaires
que se son anats jaire
'mbé sa viòla !
L'un dins son caire
dòrm coma una soca
ambé dins la boca
d'estranhei paraulas.
Aquest au championat
qu'es ja començat,
l'autre ais examens 'mbé la castanhòla.
L'un ai parpalhons,
l'autra ai parpalhòlas.
Mai lo patron eu pensa au Crèdit Agricòla !
« Sembla que la quantitat i es,
« mai de degrà pas ges,
« serà pas de grand beure,
« au pichon pretz mièlhs vau faire de nhòla,
« se volètz de bòn vin de país
« fau qu'i ague de país
« onte si n'en pòu viure.
« Lo vin norrís lo Crèdit Agricòla !… »

Jan Maria Carlotti

Pantais de tèrra (n°84)

La tèrra es bèla !
Penchenada a l'africana,
carrats de blat, carrats de vinha,
au luenh, la comba de Vaumala.
Mira, que bèla tèrra !

La tèrra es bòna !
Dei perseguiers plantats per l'oncle,
mai d'un passaràn pas l'estiu,
mai plantarai de cereisiers.
Veiràs, la tèrra es bòna !

La tèrra es dura !
A pas plougut d'aquesta prima,
n'en es lo blat, seca la comba.
Rainard visitèt la polalha.
Sabes, la tèrra es dura !

La tèrra pega !
De meis aujòls, la tresusor
la banhèt mai qu'aquestei raissas
d'aquest automne enfangassat.
Pasmens s'engòrga !

Pantais de tèrra !
De mei mans fendilhadas
ai podat tot l'ivèrn
lei vinhas dau vesin.
Mai per l'estiu que ven,
Rossilhon es pas luenh :
Vendrai de bachiquèlas.
Puta de tèrra!

Regina Fournier

Lo vin de Colaveri (n°83)

Aqueu vin de Colaveri,
Lo bevèm pur, tant que siam.
Conois pas lo baptistèri !
Pasmens siam de bòns crestians.

Es lo vin que fa cantar,
E que dona la santat.
Zo ! Collèga ! Fai sautar
D'una botelha lo tap,
Bòrd que dona la santat,
Lo vin pur que fa cantar.

Aqueu vin canta e peteja ;
Es l'onor dau terrador.
Sa color vos dona enveja,
E n'en siatz jamai sadols.

Aqueu vin fa gaug de veire ;
E mai siegue dau novèu,
Sembla, en chimant, que dau veire
Rajan de rais de soleu.

Mai en fent virar la tèsta,
Es la jòia qu'a donat !
E lei filhas son lèu lèstas,
Après beure, a calinhar.

Quand avètz la gaunha palla,
Vò que podètz plus piutar,
Fau agantar la cigala ;
Ren de tau per ben cantar !

Es lo vin que fa cantar,
E que dona la santat.
Zo ! Collèga ! Fai sautar
D'una botelha lo tap,
Bòrd que dona la santat,
Lo vin pur que fa cantar.

Aguste Marin